از حضرت آیت الله جعفری اراکی حفظه الله (از اساتید به نام حوزه که فعلا در مدرسه مروی درس خارج میگن) شنیدم که یکی از سفارشاتی که برای تعقیبات بعد نماز داریم اینه که بلافاصله پس از سلام نماز تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها خونده بشه به طوریکه حالت نماز به هم نخوره...ظاهرا متن روایت همین گونه است. اما تقریبا در تمام مساجد بلافاصله پس از سلام آیه شریفه "إنّ الله و ملائکتهُ..." قرائت میشه و بعدش همه با هم مصافحه میکنند. و بعد تازه تسبیحات خونده میشه! در حالی که میشه کاملا این کار ها رو با ترتیب صحیح انجام داد. همون طوری که خود معصومین یاد دادن نه اون طوری که ما دلمون بخواد.

از این جور مسائل زیاده! مثل انگشتر برگردوندن در قنوت که ممکنه حتی بدعت حساب بشه و نماز رو باطل کنه. یا مثلا کی گفته بعد از سجده شکر باید سه مرتبه (یا حتی بیشتر!) مهر رو بوسید و دوباره سجده کرد و بوسید و دوباره سجده کرد و ....

از این همه اینها بدتر!

یه کم به شیوه زیارتمون در حرم های مطهر ائمه علیهم السلام نگاه کنیم. آداب زیارت در مفاتیح نوشته شده. اما چرا غالب مردم در زیارت حمله ور میشن به سمت ضریح و همدیگر رو له میکنن تا دستشون به ضریح برسه و اصطلاحا زیارت کنن؟ کافیه به علما و مجتهدینی که مثلا میان مشهد زیارت نگاه کنیم.

آیت الله جوادی حفظه الله فرمودند آیه دوم سوره حجرات نه تنها در مورد بیت و قبر مطهر پیغمبر نازل شده، بلکه در تمامی مشاهد شریفه صادقه:

 

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

یا ایها الذین ءامنوا لا ترفعوا اصواتکم فوق صوت النبی و لا تجهرو له بالقول کجهر بعضکم لبعض ان تحبط اعمالکم و انتم لا تشعرون

ای کسانی که ایمان آورده اید!صدایتان را بالاتر از صدای پیامبر نبرید و همانگونه که با خودتان بلند صحبت میکنید،با او با صدای بلند سخن نگویید

تا مبادا اعمال تان تباه شود بی آنکه متوجه باشید

 

یعنی در حرم تمامی معصومین ع و مخصوصا نزد قبور مطهر اون بزرگواران،آرام زیارت کنیم،با صدای بلند زیارت نامه نخونیم، دور ضریح بلند بلند داد نزنیم و صلوات بفرستیم(لال از دنیا نری بلند صلوات برفست!) حالا خداوکیلی چه قدر این موضوع رعایت میشه؟ اصلا انگار زیارت دست زدن به ضریح تعریف شده! اهل سنت برخی موارد ایرادهای به حقی به رفتار شیعیان (البته بخوانید شیعه نما ها) میگیرند. در بقیع آبروی ما به خاطر جهالت خودمون داره میره...

تازه اینها معدودی از بدعت ها در کارهای مستحب بود که گفته شد ! خدا میدونه چه قدر مشابه این مسائل به نام دین در اعتقادات عوام وارد شده و ما خوابیم و متوجه نیستیم. (البته انشالله کسی نیست که متوجه باشه و کاری نکنه...)

سخنم رو طولانی نکنم؛ خلاصه این اشکالات متوجه دو گروهه:

اول خود ما که مسلمون پدر و مادری هستیم و دنبال دین نمیریم

دوم و البته مهمتر از گروه اول اون دسته از علما، روحانیون و طلبه هایی هستند که بدعت ها را در دین میبینند و هیچ عکس العملی نشون نمیدند

در آخر این سخن پیامبر ص رو نقل میکنم شاید تکونمون بده...

 

قال الرسول صلی الله علیه و آله :

إذا إذا ظهرتِ البِدعُ فی أمّتی ، فالیُظهِرِ العالمُ عِلمَهُ . فمن لم یفعل فعلیه لعنةُ الله

(کافی،ج1،ص54 --- مفاتیح الحیاة، فصل دوم، بدعت ستیزی عالمان،ص515)

زمانیکه بدعت میان امت من آشکار شد پس بر هر عالم واجب است دانش خود را آشکار کند

و اگر چنین نکند لعنت خدا بر او باد!

نظرات شما عزیزان: